Eerder hadden wij geschreven dat wij in Padang Bay zouden snorkelen en duiken echter hebben wij onze plannen iets aan moeten passen. Het snorkelen bleek een te risico volle aangelegenheid te zijn dat wij dit maar niet gedaan hadden.

Wij hadden snorkelen spullen geleend van de duikschool waarmee wij de volgende dag gingen duiken. Er werd wel gezegd dat wij goed op moesten letten want door de stroming en flinke golven kon het wel eens gevaarlijk zijn. Vol goede moed gingen wij evengoed naar de Blue Lagoon (klinkt veel mooier dan het was) en daar zagen wij dat het echt onverantwoord was om daar de zee in te gaan. Dus dan maar weer terug, spulletjes ingeleverd en lekker bij het zwembad gelegen. De volgende dag ging het duiken gelukkig wel door, doordat wij eerst met een bootje een stukje de zee op gingen had je daar geen last van de sterke stroming en golven. Bij de duikschool hadden wij aangegeven dat het heeeeel lang geleden was dat wij voor het laatst gedoken hadden (3 jaar terug????) en dat zij maar moesten doen dat wij beginners waren (zijn wij eigenlijk ook wel). Voordat wij vertrokken hadden zij nog even rustig alles uitgelegd en op de bodem van de zee (op nog maar 3 meter diepte) zouden wij nog even 2 oefeningen doen voordat wij dieper zouden gaan. We moesten daar even het mondstuk uit onze mond doen en daarna de duikbril half vol met water laten lopen en dat er weer uitblazen, gelukkig slagen wij met vlag en wimpel. Dus we konden dieper gaan. Het is eigenlijk onvoorstelbaar dat je zonder dat je het eigenlijk door hebt op zo'n 18 meter diepte zit. We hebben uiteindelijk 2 duiken gemaakt van zo'n 30 minuten per keer. Wij duiken niet vaak, maar het is toch wel een hele mooie wereld daar in die zee.

Wat wel een hele aparte ervaring was dat er een bruiloft was op de bodem van de zee en ze zeiden ook nog ja tegen elkaar nu zag karin dit ook wel iets voor ons.

Nu zal ik (Hans) jullie vertellen dat duiken voor mij geen tweede natuur is en dat het elke keer weer een overwinning is om door zo'n ding in je mond te gaan ademhalen maar het is het wel elke keer weer waard want het is er zo rust gevend daar beneden. Maar trouwen nee echt niet.

Na het duiken hebben wij onze spullen opgehaald om naar Kuta te gaan, dit is zo ongeveer de meeste toeristische badplaats van Bali en vol met Australiërs. G'day mate!!! Eigenlijk hadden wij een resort geboekt in het noorden van Bali, maar daar waren van de 10 kamers er toch wel 1 geboekt (door ons dus) en aangezien dit in de middle of nowhere lag zagen wij dit niet zo zitten. Wij vinden elkaar zelf na 5 1/2 week op elkaars lip best nog wel aardig maar een beetje reuring om ons wilden wij nu wel. Op onze laatste fietsdag kwamen wij een Australische man tegen op een racefiets van hetzelfde merk als Hans heeft, dus daar moest een praatje mee gemaakt worden. Zijn vrouw kwam daar later ook bij en die vertelden dat zij goede ervaringen hadden met Kuta Beach Club, dus daar zitten wij nu de laatste dagen.

Een vast ritueel van een reis in Azië is dat je regelmatig je heerlijk laat masseren en dat hebben wij dus ook uitgebreid gedaan.

De laatste keer is in kuta geweest en wel een Thaise massage met aan het eind, nee geen happy end maar een ear candeling, je mag zeggen een hele aparte ervaring en of het nu zo verstandig was zal blijken de komende tijd.

Wij waren van plan om deze laatste dagen heel veel te doen, namelijk op het strand en bij het zwembad van het hotel draaien van buik naar rug en weer terug. Maar eergisteren hebben wij hier bij het zwembad een Nederlands stel ontmoet en die gingen vandaag op pad en vroegen of wij mee wilden. Tuurlijk willen wij dat. Eerst zouden wij gaan kijken bij een Hindoe ceremonie voor het hotel, dat zou om 11 beginnen, toen werd dat 12 uur, toen 1 uur. Dat was ook de tijd dat onze chauffeur kwam, maar goed die kan best wel heel even wachten. Maar ja, toen kregen wij te horen dat de ceremonie misschien om half 2 begon. Op dat moment hebben wij het opgegeven en zijn op pad gegaan. Eerst naar Garuda Wismu Kencana national park. Daar staat een beeld van 23 meter hoog en 4000 ton koper en messing en dat stelt de hindoeïstische god Wisnu (de bron van wijsheid) voor, in de reisgidsen stond trouwens dat de oprit het mooiste was en dat klopte. Vervolgens even bij een strandje gekeken. Daarna naar de tempel Uluwatu tempel, deze staat op een rots. Daarna zou het hoogte punt van deze dag komen, zonsondergang op het strand. Nou je raadt het al, het was bewolkt ????.

Vanavond nog eventjes met z'n viertjes uiteten en dan morgen op naar huis.Is dat erg? Nee, ondanks dat wij een geweldige reis hebben gehad kijken wij er naar uit om naar huis te gaan! Waarom? Omdat wij zodra wij in Nederland geland zijn wij onze nieuwe pup gaan ophalen.