In ruim 3 weken zijn van van west Java naar oost Java gereisd. En dat is best wel een ritje als je bedenkt dat de afstand ruim 1200 km is en dat men hier ongeveer 25 km per uur rijdt. Maar het is gelukt, we zitten nu op Bali.

Toch blijven wij ons verkijken op de reistijden. Nadat wij met de ferry van Java naar Bali zijn gegaan dachten wij dat het een uurtje naar Tanah Lot zou zijn, niet dus dat was ruim 2 uur. Tahan Lot is een tempel boven op een rots in de zee, afhankelijk van het tij is de tempel bereikbaar.

Erg leuk om te zien, vooral de mensen die door het water naar de tempel lopen en bijna met camera en al onderuit gaan????. We hebben daar op een terrasje heel romantisch naar de ondergaande zon gekeken. We hadden een hotelletje op het terrein van Tanah Lot perfect dus. Vooral omdat er in Tanah Lot allerlei restaurantjes en winkeltjes waren. Echter tegelijkertijd met de ondergaande zon sloten ook de restaurantjes en winkeltjes. Dan maar weer eten bij een restaurant van een hotel.

De volgende dag op naar Ubud, het kunstenaars stadje van Bali. En! Met een heus Monkey Forrest. We hadden net als bij Tanah Lot zelf het hotel geboekt en al zeg ik het zelf, niet verkeerd, het lag in het centrum van Ubud. We waren hier 2 nachten en dus 1 dag. De volgende dag aan de wandel. Hans moest hoognodig naar de kapper, dus dat was prioriteit nummer 1. En we hebben er eentje gevonden, geweldig! Hij behandelde het haar alsof het breekbaar was en zijn nagels zagen eruit alsof Zoë die gelakt had, kleuren met motiefjes (een kunstwerk dus). Uiteraard ook nog even aapjes gekeken. Hondsbrutaal zijn die gasten. Zodra zij door hebben of denken dat jij eten in jouw tas hebt halen zij dat er voor jou uit. Ik had een investering gedaan, nieuwe teenslippers voor 3 euro en dat zat in een plastic tasje, dat mocht niet mee naar binnen. Maar dat kon ik achterlaten bij de kassa. Maar gelukkig, toen wij alweer uit het park waren was er een aapje zo lief om te proberen het tasje af te pakken. Niet gelukt (hij droop af toen bleek dat daar geen eten in zat), tasje wel stuk.

De volgende dag begon ons avontuur op de fiets, 5 dagen fietsen op Bali. Onze gids gaf gelijk al aan dat hij normaal niet de gids was maar, de chauffeur en dat zijn Engels niet zo goed was. Nou, daar was niets aan gelogen! De eerste dag gingen wij met de auto naar een tempel in de bergen en daar vandaan op de fiets verder klimmen en afdalen. Toen bleek ook nog eens dat onze gids niet zo een fietser was. Op deze eerste dag hadden wij de mooiste route van onze tocht. We gingen bergje op, berg af en door de rijstvelden. De auto was mee o.a. voor als wij moe waren dan konden wij met de auto mee, dus je raadt het al, de laatste bergjes zat de gids in de auto en wij op de fiets. Hij deed trouwens wel zijn best om dingen uit te leggen, maar vaak lukte dat simpel weg niet. Wij eindigden in Munduk. Op zich niets bijzonders, maar dat gaf niet het was toch voor slechts 1 nachtje. Wel waren er 2 mooie watervallen. Onze gids vroeg of wij daar naar toe wilden, dan moesten wij wel de volgende dag om half 7 klaar staan, helaas voor hem, wilden wij dat ????. Helaas ging er iets fout bij de terug tocht na de tweede waterval want onze gids was de weg kwijt laten we het er op houden we hebben heel wat kampongs gezien die steil tegen de bergwand waren aangeplakt.

De volgende dag een lange afdaling naar Lovina Beach, daar bleven wij 2 nachten. Alleen wat wel heel jammer was, het was nog voorseizoen en dat betekende dat de hotels slechts voor ongeveer 10 à 15% bezet waren. De 2e dag in Lovina hebben wij 's morgens een klein rondje gefietst en 's middags lagen wij met al onze vrienden bij het zwembad (met z'n 2-en dus). En zo ben je alweer over de helft van de 5 daagse fietstocht. De 4e dag was de dag met de meeste kilometers (68) naar Amed. Het was een beetje op en af langs een kustweg, echter lag de zee achter de bomen dus die zagen we niet veel. In Amed was het net zo druk als in Lovina, dus dat schoot lekker op. De laatste dag gingen wij eerst met de auto naar een waterpaleis en vlak daarna stapten wij weer op de fietsen. Hoofdzakelijk daalden wij vandaag af maar af en toe moesten wij toch nog wel in de beugels.

Conclusie over het fietsen op Bali: wat ons betreft had het wel wat pittiger mogen zijn, maar wij zijn wel blij dat wij dit gedaan hebben. Wij zijn toch op plekken op Bali geweest waar je normaal gesproken als toerist niet komt.

Nu zitten wij in Pandang Bai, hier vanuit vertrek de ferry naar Lombok maar daar gaan wij niet heen. Morgenochtend gaan wij snorkelen en zaterdagochtend gaan wij weer eens een keertje duiken.