Zoals gezegd zijn wij naar Sukamade geweest. Wij werden 's morgens om 9 uur door onze gids en chauffeur opgehaald in een jeep. Nu waren er in Bandung bioscopen met 4D dus met water, beweegbare stoelen en lucht nu onze jeep was eigenlijk een 4D jeep want, wij hadden hetzelfde. De reis naar Sukamade zou ongeveer 7 uur duren. Onderweg eerst even onze lunch opgehaald, loempia's, nee geen Vietnamese maar gewoon Indonesische. Het eerste stuk van de reis ging goed, daarna zou de weg een stukje minder van kwaliteit worden. Nou, dat is de understatement van het jaar! Ook hier geldt weer, als er in Nederland 1 cm2 van deze kwaliteit zou zijn er gelijk geklaagd zou worden en niet zo'n beetje ook. Maar goed, we kunnen klagen maar je kunt dit ook van de positieve kant bekijken, de achtbaan op de kermis kost meer! Hobbel de bobbel. Onderweg nog even gestopt bij een rubberplantage, een cacaobonenplantage, een suikerfabriekje (nee da's niet waar, het was een hok waarin het vocht uit de palmboom gekookt werd en daarna in een malletje gegoten werd) en niet geheel onbelangrijk om de loempia's op te eten. Daarna gingen wij hobbel de bobbel weer verder en kwamen wij bij een riviertje aan die wij met de jeep overstaken. Dat ging op natte voeten na goed!

Bij Sukamade hadden wij de vip room, klinkt goed hé! Nou eigenlijk komt het er op neer dat de standaard kamer een basic -- kamer is en de vip room basic -. Maar dat geeft niet, dit wisten wij van te voren. 's Avonds bij zonsondergang zouden de schildpadden uit zee komen om op het strand een gat te graven en daar hun eieren in te leggen en dat zouden er meer dan 100 zijn. Ja ja dachten wij, dat zal wel maar waarschijnlijk nu even niet. Maar nu even wel ????, om 8 uur moesten wij snel naar het strand want daar was al 1 schildpad bezig. Toen wij aankwamen had die al een aantal eieren gelegd, uiteindelijk had mevrouw 142 eieren gelegd. Best veel zou je zeggen, maar van de 1.000 baby schildpadden overleefd er slechts 1.

Bij Sukamade worden de eieren nadat de schildpad klaar is, opgegraven en in soort schuur in het zand opnieuw begraven. Nadat de eieren uitgekomen zijn (55 dagen) worden de baby schildpadden binnen 1 week na het strand gebracht zodat zij de zee in kunnen. De reden dat zij dit doen is omdat anders de wildezwijnen en de leguanen de eieren opgraven en opeten. Met een lengte van ongeveer 1 meter zijn het wel imposante beesten en het zou zonde zijn als die uit sterven dus ze doen hier goed werk.

Het vrijlaten van de baby schildpadden gebeurt meestal in de nacht omdat dan de grootste vijand (de zee-egel) nog slaapt. Maar wij hebben ook baby schildpadden vrijgelaten, wij mochten om 6 uur 's morgens de baby's vrijlaten. Uiteraard hebben Hans en ik een wedstrijdje gehouden met 2 schildpadjes, en uiteraard had ik gewonnen!!! Mijn schildpadje was als eerst in de zee.

Na het ontbijt gingen wij terug naar Kalibaru, onderweg hebben wij nog een wandelingen gemaakt naar The Green Bay, door de ligging en de zon heeft het water daar een groene gloed. Vervolgens konden wij terug naar boven lopen waar de jeep stond of..... met een bootje naar een vissersdorpje varen. Uiteraard kozen wij hiervoor. Dat bootje was een echt Indonesisch bootje, een oude houten smalle boot met aan beide zijkanten een soort drijver van bamboe. De boot had 2 buitenboordmotors die met tyraps aan de boot vast zaten. Nu heb ik hier een nieuwe vriend gevonden voor Eric (die van Stans) want, die trekt regelmatig aan mijn ding waarna hij begint te pruttellen, maar de eigenaar van de boot trok zijn ding aan met panty van zijn vrouw en daar kon hij wel wat hulp bij gebruiken.

Al met al heel veel geleerd onderweg over verschillende producten van het land en hun dieren.