Na een lange reisdag (9 uur met de auto, er moet wel bij gezegd worden dat de wegen en het verkeer hier dusdanig zijn dat er ongeveer 40 km maximaal per uur gereden wordt) kwamen wij aan bij ons hotel Lava View Lodge bij de Bromo vulkaan. Deze vulkaan ligt in een gebied van 40km2 met vulkanen.

Het hotel lag net na de ingang van het nationale park van Bromo, dus entree betalen! Voor de toeristen is dat 317.000 rp per persoon (dus gewone Europese prijzen), maar onze gids wilde proberen om even te gaan babbelen zodat wij slechts 200.000 rp pp hoefden te betalen, oké je hebt geen dan geen kaartje voor het plakboek (is natuurlijk helemaal niet zwart????). Yes! Gelukt! De meeste mensen gaan voor de sunrise met een jeep om hoog naar een uitkijkpunt, de sunrise is daar namelijk spectaculair. Oké je moet daarvoor wel om 3.30 uur al weg (nee dit is niet in de middag maar gewoon lekker vroeg het bedje uit). Rond 5 uur zou dan de sunrise zijn. Maar goed je bent maar één keer in je leven bij de Bromo dus oké dan maar. Tja, wat kunnen wij vertellen over de sunrise: NIETS, HET WAS BEWOLKT????. Maar gelukkig je kon ook nog een wandeling doen naar een viewpoint, hier kon je dan (met honderden anderen) de vulkaan in kijken. Je hoeft daarvoor slechts een half uurtje door het lavazand te lopen en daarna slechts 249 treden op, maar dan heb je wel wat, toch? NEE, HET WAS ÉÉN GROTE ZWAVELDAMP (en niet Hans die zo stonk naar rotte eieren), je zag niets maar je kreeg wel gratis een zware longaandoening cadeau.

Bij dit hotel was het een weerzien van oude bekende. Eerst zagen wij een stel die wij bij Sukuh cottages tegen gekomen waren en daarna was het Nee hè daar heb je hem weer! Onze eerste chauffeur kwamen wij tegen met 4 Nederlanders en wij waren hen ook al tegenkomen in Yogya.

Nu zitten wij in een leuke cottage in Kalibaru. Dit is een zelf supporting gemeenschap want ze verbouwen alles zelf.

Ook hebben ze een echte veestapel met van die heerlijke Bonte Koe koeien. Al lopende hebben wij ons verbaasd over hoe een man met zijn blote voeten en handen zo een palm boom in klom en dan praat je toch gauw over 10 meter. Bij Cirque du Soleil zou hij zo aan genomen worden.

Voor de meeste is dit de laatste stop voordat zij met de boot naar Bali gaan. Ook hier was het weer een weerzien van oude bekende. Het lijkt wel of iedereen ongeveer hetzelfde traject aflegt! Voor ons is dit nog niet de laatste stop voor Bali, wij gaan morgen eerste naar Sukamade, dit is een plak waar de reuze schildpadden na zonsondergang hun eieren leggen.