Na nog 1 dagje vertoefd te hebben in Istanbul zijn wij nu beland in Jakarta.

Voor onze laatste dag in Istanbul stond het paleis Topkapi nog op ons lijstje, inclusief de Harem. Dit klonk Hans natuurlijk als muziek in de oren. Hij zag het al helemaal voor zich, al die vrouwen ????. Blijkt dat een harem slechts een woonhuis voor vrouwen is en niet de vrouwen zelf. Maar goed, dat paleis en harem is gigantisch groot. In ons boekje stond dat je hier makkelijk een halve dag kon vertoeven, nou dat klopt.

Daarna nog even naar het Taskim plein geweest en gewandeld over DE winkelstraat van Istanbul, de Kalverstraat is hier niets bij.

Uiteraard weer geen voetjes meer over. Maar ja de Grand Bazaar moest nog verder ontdekt worden. Weet je wat, we gaan eerst even terug naar onze hotelkamer (die hadden wij voor deze dag nog nog bijgeboekt omdat wij pas om 22.30 uur richting luchthaven moesten), voetjes omhoog. Daarna naar de Grand Bazaar, rondje lopen daar een hapje eten! Goed idee, toch!! Niet dus, wij waren daar rond 7 uur en alle winkeltjes sloten al. Dan maar wat eten in het straatje tegenover ons hotel, dat was een restaurantjesstraatje (nieuw woord voor galgje).

Daarna op naar de luchthaven met de tram en metro. Wij hadden tenslotte nog genoeg geld op onze Istanbulcard staan (dachten wij). Karin was al door het poortje toen moest Hans nog en nee hoor dat lukte niet meer. Er stond nog wel wat op maar niet genoeg, oh ja en de borg. Gelukkig was er een aardige meid die Hans mee nam door het poortje. Dit is uiteraard is niet zo gek want, zo'n blonde stoot komen ze niet elke dag tegen in het wild. Onze kaart maar aan haar gegeven.

Nu dus in Jakarta, wij zitten vlak bij café Batavia. Eerste indruk? Wat een chaos deze stad? Wij zijn er nu al van overtuigd dat wij blij zijn als wij hier overmorgen weer vertrekken. In de diverse forums lees je dat veel mensen de stad Jakarta overslaan, maar toch ondanks alles zijn wij blij dat wij hier 2 dagen zijn, dit moet je tenslotte ook meegemaakt hebben.

In het buurtje van ons hotel is niet zo veel, oftewel eigenlijk niets. Vanavond dus nog maar een keertje naar café Batavia om daar wat te eten, die berekenen tenminste gewoon Europese prijzen????????. Vanmorgen waren wij ook al in dit café, dit omdat dit café wereldberoemd is in Indonesië en ver daar buiten. En omdat hier tegen over het Jakarta History museum gevestigd is, dit museum was vroeger in de Nederlandse koloniale tijden het stadhuis (en als ambtenaar voelt Karin zich daar natuurlijk helemaal thuis)

Wel hebben we het Bruno gevoel ervaren hier in de stad. Wat is dat vraag jij je af nou dat gaan we uitleggen. Bruno is een Berner Sennen hond en als je daar mee over de Zaanse Schans probeert te lopen dan ben je daar wel even zoet mee want, elke Japanner wilt op de foto met hem. Nu hebben wij hetzelfde want, alle kleine vrouwelijke Indonesiërs willen met ons op de foto waar zal dat toch aan leggen.!