Constantinopel/Istanbul
Na een goede vlucht met Turkish Airlines, die absoluut rekening gehouden had met onze enorme lengte kwamen wij aan in Istanbul.
Wij hadden de stoelen direct na de business class, dus extra veel beenruimte, hebben wij wel nodig????. Oké misschien niet nodig maar wel lekker.
Op naar het metrostation. Daar wilden wij de Istanbulcard kopen. Dat is een soort ov chipkaart. Maar hoe doe je dat, uiteraard was er nergens een info balie. Gelukkig stonden er 2 Turkse meiden die Nederlands spraken. Bij de eerst automaat koop je de card en bij de tweede automaat waardeer je die op. Lekker handig dus.
Vervolgens de metro in en daarna de tram, gelukkig hield Hans goed in de gaten waar wij er uit moesten, bij de halte citkis dit is vergelijkbaar met het plaatsje sortie in Frankrijk. Hierna was het nog maar 7 minuten lopen volgens Google Maps. En het moet gezegd worden, die Turken willen absoluut helpen, gevolg was dat wij volgens de één de 2e links daarna de 1e rechts etc. moesten, nee volgens de andere 2e rechts daarna 2e links??? Dan maar een hotel in, ja wel hoor we waren de verkeerde kant op gestuurd. In het hotel lieten zij ons even de weg zien in Google en toen ging het dus goed.
Qua locatie zit er een verbetering in ten opzichten van onze andere reizen want meestal kwamen we een hoeren buurt terecht dat was deze keer niet het geval. Trouwens kost een kamer daar niet veel en je kan er lekker eten en dat is nu ook weer het geval.
Wij hebben het boekje 100% Istanbul, dit is een heel leuk boekje met per wijk een wandeling, erg handig want in principe mis je hierdoor niets, tenminste als je niet fout loopt????. Wij hebben de eerste dag ook de eerste wandeling gedaan namelijk in de wijk waar wij ook zitten, Sultanahmet & de Bazaarwijk.
Je komt o.a. langs de Ayasofya, de "kleine Ayasofia", de blauwe moskee en Yerebatan Sarnici. De eerste 3 zijn moskeeën en die waren voor toeristen gesloten tot eind van de dag en de Yerebatan Sarnici had een rij tot in Rome.
Dus gaan we morgen proberen om deze 4 morgenochtend vroeg te bezoeken.
Wel zijn wij Süleymaniye complex geweest, tja en als vrouw moet je dan dus een hoofddoek om (Hans vond dat wel wat). O ja ook hebben wij al even een klein stukje van de Grote Bazaar gezien, nou die is echt heel groot.
Het eerste wat wij de tweede dag deden was naar Yerebatan Sarnici, dit op advies van Jan en Fij. Dit zijn ondergrondse cisternen die dienstdeden als waterreservoirs. Best wel indrukwekkend!
Hierna wilden wij heel simpel met de bus naar het begin van een wandeling langs de Bosporus. Ook niet heel moeilijk zou je denken, vooral omdat in ons boekje staat dat je de bus moet nemen bij Eminonu ????, daar waren echt heel veel bussen op heel veel verschillende plekken. Dus vragen aan de buschauffeurs die geen woord Engels spreken. Uiteindelijk had 1 chauffeur door waar wij naar toe wilden en schreef het nummer van de bus op. Nu alleen nog eventjes uitzoeken waar die vertrok. Een half uur later en afgesleten schoenen eindelijk gevonden.
Op naar het beginpunt! Onderweg kom je ook langs een heuse burcht waar je helemaal naar boven kon en dan heb je een fantastisch overzicht over de Bosporus, behalve nu want het was gesloten, het zou namelijk te gevaarlijk zijn. Hebben wij weer????.
Maar goed de wandeling was wel leuk. Hierna nog even naar de Blauwe moskee, Karin weer getogen met een hoofddoek. Nu even op bed liggen met de beentjes omhoog, heerlijk!
Vandaag dag nummer 3, tijd voor de Ayasofia. Dit was ooit heel lang gelden een kerk (Hagia Sofya) vervolgens een moskee en nu een museum. Wij hadden een museumkaart gekocht omdat wij ook morgen nog naar Het Topkapi paleis willen was het ongeveer even duur, maar het grote voordeel is. Die lange rijen naar Rome die er voor de kassa staan kun je lekker voorbij!
Vervolgens ook weer een wandeling uit het boekje gedaan, dit keer in het Aziatische gedeelte van Istanbul. Volgens het boekje hoef je geen echte grote verschillen te verwachten met de Europese delen van de stad, echter zie je hier veel minder toeristen. Er waren 2 tips die wij wilden op volgen.
Het restaurant op de pier aan het einde de Moda Caddesi zou geweldig zijn, dus dat klonk als een absolute stop. Nee dus, restaurant gesloten en geheel in de steigers.
Een piepklein tentje in een winkelstraat heeft de lekkerste kumpir, een gepofte aardappel volgestopt met groentes en sauzen. Nou een prakje aardappelen en groente gaan er bij Nederlanders toch altijd wel in. Dit is gelukt ????
Morgen laatste dag in Istanbul, daarna op naar Jakarta waar de temperatuur rond de 32 graden ligt, heeeeerlijk ???????? Wij vliegen maandag op dinsdagnacht om 2 uur, mooie tijd toch!
Het aftellen is nu toch echt begonnen!
Nog maar een paar nachtjes slapen en onze reis naar Indonesië gaat beginnen.
Op Hemelvaartsdag vertrekken wij om vervolgens op 26 juni weer thuis te komen.
Voor de snelle rekenaars onder ons, ja inderdaad 6 weken.
Maar voordat wij onze voetjes op Indonesische bodem zetten gaan wij eerst nog eventjes een
paar dagen Istanbul onveilig maken.
Bijna alles is nu geregeld.
Onze huisoppasser staat weer paraat zodat onze plantjes niet vereenzamen.
Hans is vandaag op het fietsje de visums aan het ophalen bij de ambassade van Indonesië in Den Haag en niet geheel onbelangrijk ook onze paspoorten die bij de visumaanvraag ingeleverd moesten worden.
Om onze belevenissen te volgen kun je regelmatig hier kijken of je meldt je even aan zodat je een berichtje krijgt als wij nieuwe verhalen of foto's plaatsen.